Измъчи ме,трънлив и стръмен път
що мъки бяха диви,що мечтания,
проклинах и живота си и лудостта
и догмата: животът е страдание...
И за какво?Да стигна до върха
и дълго сред пустинята да викам...
И в пясъка,надмогнал пустотата,
гласът ми да изригне като извор...
Няма коментари:
Публикуване на коментар