Ти ме гледаше със светнали очи,
и замяташе косата си небрежно...
Аз пък вярвах все още в мечти
и те покорявах с поглед нежно...
Но магията бе кратка и нетрайна,
литна птичето от мойто рамо.
Мина времето,и ти остана тайна,
към която аз вървя като омаян...
Няма коментари:
Публикуване на коментар