3.8.10

Носталгично

Препусна кончето на моето детство,
прескочи през хоризонта,и там
остана,сред звездите,където,
много често го търся сега...

И със поглед в небето отправен,
аз събирам дните отминали...
И от тях с любов ще направя
силни крила за да го стигна...

Няма коментари:

Публикуване на коментар