Сладостен спомен за розов цвят
и за мечти непорочни.
За нещо,което носи святост
и при което няма връщане...
И само в озвездени нощи,
То ще те облъхва за миг.
Ще искаш да го прогониш,
но ще усещаш как те вика...
Като облаче пролетно,
в паметта ми палуваш...
Ти си птица във полет...
Рано е да се сбогуваме...
Няма коментари:
Публикуване на коментар